چند بیت غربت

« بسم الله السَّلام »

گاه گاهی به نگاهی دل ما را دریاب 

جان به لب آمده از درد خدا را دریاب

به امیدی به سر کوی تو روی آوردیم

شهریارا ! به در خویش گدا را دریاب

دل ما را به شب هجر فروغی بفرست

شبرو وادی اندوه و بلا را دریاب

سنگ ها می خورم از دست جنون دل خویش

من دیوانه ی انگشت نما را دریاب

به وفاداری تو شهره ی شهرم ای دوست

ز وفا معتکف کوی وفا را دریاب

سال ها رفت که از جام محبت مستم

من دُردی کش صهبای ولا را دریاب

کاروان رفت و من از همسفران دورم دور

من از قافله ی شوق جدا را دریاب

راه باریک و بسی پر خطر و تاریک است

سببی ساز و درین مهلکه ما را دریاب

تا دلم بار غم عشق به منزل فکند

شهسوارا ! من افتاده ز پا را دریاب

تا فغان دل غمدیده ی ما را شنوی

نازنینا ! سحری باد صبــا را دریاب

دوش رویای لب نوش تو با من می گفت

کای شهید غم من ! آب بقا را دریاب

اگر از دولت وصل تو مرا نیست نصیب

گاه گاهی به نگاهی دل ما را دریاب

سوی پروانه نظر کن که دعاگوی تو باد

گنه آلوده ی خود را به مدارا دریاب

(استاد محمد علی مجاهدی )

... دعا کنیم برای ظهور دولت دوست ...