آدینه ها

سلام به خدا ...

و سلام به سردار نورانی آدینه ها .

ای که صفای شب های آدینه از نگاه مهربان توست ، عهد خواندن تا به کی ...؟

گاهی که کبوتر انتظار شما از کنج دلم پر می کشد ، دلم می شود خانه ی اندیشه ها و آرزوهای اشتباهی !

این روزها ، آدینه ها سخت می آیند و می روند . غروب شان نیلی است . سیلی خورده ی فراموشی ما است . آدینه ها ، خورشید هم از غروب می گریزد . دل رفتن ندارد . دیرتر از هر روز مهر طلایی اش را از سر آسمان بر می دارد . امید دارد هنوز . مثل دل منتظران که غرق امید است .

اما سرانجام خورشید هم شب را بهانه ی رفتن می کند . منتظر می ماند و آدینه ای خاموش و دلی امیدوار به آدینه ای دیگر ...

بیا مهدی جان ! بدون تو ابرها هم حس باریدن ندارند . آبستن باران می مانند و نمی خروشند از میان آذرخش های فراق ...   

... دعا کنیم برای ظهور دولت دوست ...