. . . آدیـــنه ها . . .

... ای مـفـخـر آدیــنـه‌ام ... مـن عـاشـق دیـریـنـه‌ام ...

. . . آدیـــنه ها . . .

... ای مـفـخـر آدیــنـه‌ام ... مـن عـاشـق دیـریـنـه‌ام ...

سرمایه ی دل

آه! چه سری در این «تو می آیی» هست،  چقدر امید و هیجان و شور و عشق و بی تابی و طپش و دلتنگی در آن موج می زند.

آدم امیدوار می شود، جان می گیرد،  حیات پیدا می کند،  همه چیز رنگ می گیرد،  زیبا می شود،  زمزمه ها معنی پیدا می کند،  دل از خمودگی خارج می شود و می تپد،  امواج بیکران سر برمی آورند و در دیواره های دل خود را گم می کنند.  

هر دلی به اندازه ی امواجی که تحمل کرده است،  قوی است.  سرمایه ی دل همین است و بس.  دلی که موج ندیده،  دل نیست،  با تلنگری در هم خواهد شکست و به ویرانی خواهد رسید موج های بزرگ از آن دل های بزرگ است.

آه که چه دل سرمایه داری دارم به او می بالم، می نازم. 

"مشق های پریشانی" 

 عیدتون مبارک 

نظرات 1 + ارسال نظر
محدثه جمعه 16 مرداد‌ماه سال 1388 ساعت 07:53 ب.ظ http://rayeheyedoost.blogsky.com

سعدی زفراق تو نه آن رنج کشیده است
کز شادی ی وصل تو فرامش کند آن را

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد