یا مهدی

نمی دونم از کدوم ستاره می بینی منو

چشماتو می بندیو دوباره می بینی منو

پر بغضه جمعه های ناگزیر و بی صدام

خیلی خستم   باورم کن   دنیا زندونه برام

توی کوره راهه چشمام  عطر بارون   بوی سیبی

واسه عاشقونه موندن  تو همون حس غریبی

تو همون حس غریبی که همیشه با منی

تو بهونه ی هر عاشق واسه زنده موندنی

می دونم هنوز اسیرم تو حصار لحظه ها

کاش می شد با یه اشاره ی تو آزاد می شدم

با توام که گفته بودی غصه هام تموم می شن

پس کجایی که بیایی منو بگیری از خودم

ناجی ترانه ها منو به واژه ها ببخش

این حقیرو به سخاوت شب و دعا ببخش

نمی دونم از کدوم ستاره می بینی منو...