* آخرین آدینه *

میان ما که صد سال عمر می کنیم و غصّه ی هزار سال می خوریم؛
ما که نرم نرمک، یک سالِ کشنده ی دیگرِِ بدون تو را پشت حصار تقویم جا می گذاریم،
خوشا به حال کسی که تو را درک کند.
ما از تو بی خبران،
که گاهی انتظار، فقط پشت چشم هایمان چادر می زند،
با وجود همه ی دلتنگی های نامشروعمان،
به روزهای سپیدی دل بسته ایم که دیگر چشم های کسی به دست این و آن نیست.
ای گرداننده ی دل ها و دیده ها،
ای تدبیر کننده ی شب و روز،
ای دگرگون کننده ی حال ها،
انتظار حال خوشی نیست...
این جمعه های نارس تقویم را دریاب!

**با آرزوی بهترین ها برای تمام آدینه ای ها در سال نو**