یارب دریاب

به نام خدای هرچی نا امید و درمانده ست.

سلام آقا جان.

به رسم ما ایرانی ها، سال نو مبارک. ان شاءالله که سال خوب و خوشی داشته باشید. ان شاءالله سال فرج باشه امسال. ان شاء الله همیشه سلامت باشید. آمین.

با اجازه کمی حرف دارم:

غروب جمعه...من...تنها...پر درد...گره های وا نشده...آقای نیامده...چقدر دلم میخواست آدینه بنویسم...

شکر که وسیله اش را فراهم کردی. سپاس.

حرف اول:

در امتداد راه فقط وقت را لگدمال می کنم... می دانم اینجوری هیچ گاه به خدا نمی رسم،حالا فهمیده ام آدمی تکه ای اندوه است، ورم کرده ی انتظاری که پایان ندارد!!

حرف دیگر:

چقدر گریه کردم...

 چیزی میان دلم فشرده شد...تمام روز را گریه کردم...میان کوچه...میان خیابان...میان نگاه های متعجب آدم ها...و هرچه اشک می ریختم بیشتر دلتنگ می شدم...

گریه کردم و نگفتم که چرا گریه کردم... به شما هم نمی گویم اما تمام روز را گریه کردم...

آقا ولی تو می دانی برای چه بود!!!!

حرف آخر:

...

...

...

آقا لطفا نیم نگاهی به سوی ما کن همین ساعت همین دقیقه همین لحظه...همین حالا همین حالا همین حالا.

پیشاپیش سپاسگزارم.