آیین شماست بنده نوازی آقا جان ...

.:. بسم الله .:.

آقا جان ،‌ماه صفر و محرم رفت ... ماه غم ! ماه ماتم ... دو ماهی که حقیقتا سنگین بود و غم آلود ... 

اما آقا ! این دوماه ،‌ غم اش هم زیباست ... این دوماه عجیب دوست داشتنیست ... 

محرمی که با شور و جوشش کربلا و تاریخ بی پایانش، سال به سال ما را لبریز تر می کند ...

یک محرم است و یک عاشورا آقا جان ... حسین(ع) جنس غمش فرق دارد ! شام غریبان آقا ، سوز عجیبی دارد ...

این داغ تازه هنوز التیام نیافته که صفر شروع می شود ... همه می گویند ، ماه صفر بد است ! شگون ندارد آقا جان ! 

اما صفر ماه عشق است ! صفر ماهی ست که دو ده روز بیشتر فرصت نداری ! فرصتی برای مهمان نوازی ... 

محمد (ص) و حسن بن علی(ع)  غریب و الغربا، رضا (ع) این چند روز مهمانند آقا ... 

مهمان نواز نباشیم، آخر صفر ٰ ماتم این ماه میگیرد آدم را ! انگار همه ماه ها روی سرمان خراب می شود ...!

 حالا که این دو ماه رفت ... با همه ی شیرینی غمش ... اما بدون شک در این دو ماه ، بقول بی بی غم و صبر زینب (س) :

بجز زیبایی چیزی ندیدیم آقا جان ... و این زیبایی را وام دار نیم نگاهتان هستیم ... 

با اینکه غم آخر این ماه عاقل دیوانه می کند اما ... هنوز دلمان به شما و لطفتان خوش است آقا جان ...

حلول ماه نو ، مبارک وجود نازنینتان آقاجان ... 

پ.ن : منت بزرگی بر سر من و قلمم گذاشتید آقا جان که بعد این همه مدت گمگشتگی ، توی این ایام حساس زندگی ام ، طلبیدید این حقیر و کمترین رو برای عرض ارادت ... آقا جان! این بزرگی شما رو به فال نیک می گیرم و بر روی چشم می نهم ... باشد قبول آستان شما ...

.:. اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج .:.