تو بین منتظران هم عزیز من، چه غریبی
عجیبتر، که چه آسان نبودنت شده عادت
چه بیخیال نشستیم، نه کوششی، نه وفایی
فقط نشسته و گفتیم؛ خدا کند که بیایی