پایداری

* بسم الله الرحمن الرحیم *

فضیلت پایداری بر ولایت امام ( علیه السلام ) در زمان غیبت

اگر کسی با همه ی سختی ها و دشواری های زمان غیبت ، به لطف خدا و دستگیری اهل بیت ( علیهم السلام ) بر معرفت امام ( علیه السلام ) و قبول ولایت ایشان ثابت قدم شد و از مسیر ایمان خارج نگردید ، ایمانش بسیار قیمتی و ارزشمند خواهد بود . چنین شخصی از جهت اینکه به امام غایب و دور از دیدگان ایمان آورده ، بر کسانی که زمان حضور ائمه ( علیه السلام ) را درک کرده و با دیدن نشانه های آشکار ، تسلیم شده اند ، برتری و فضیلت دارد .

رسول خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم ) می فرمایند : " ای علی ! بدان که شگفت انگیزترین مردم از جهت ایمان و بزرگ ترین آنها از جهت یقین ، گروهی هستند که پیامبر را ندیده اند و از دیدن حجت ( خدا ) محجوب مانده اند و به سیاهی روی سپیدی ایمان آورده اند . " ( 1 )
سیاهی روی سپیدی می تواند کنایه از نوشته های قرآن و احادیث اهل بیت ( علیهم السلام ) باشد که ایمان در زمان غیبت امام ( علیه السلام ) با اتکا بر همین نوشته هاست .

در حدیث دیگری وقتی پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم ) از حضرت قائم ( علیه السلام ) یاد کردند ، چنین فرمودند : " خوشا به حال صبرکنندگان در غیبت او ! خوشا به حال کسانی که بر محبت ایشان ( ائمه ) پا بر جا می مانند ! آنها هستند کسانی که خداوند در کتاب خود ، ایشان را چنین توصیف کرده است : « کسانی که به غیبت ایمان دارند » ... " ( 2 )

راستی وقتی انسان معجزات و نشانه های حقانیت اهل بیت ( علیهم السلام ) را بالعیان مشاهده کند ، ایمان آوردن به آنها و تسلیم شدن به ایشان ، به مراتب ساده تر است از وقتی که انسان این گونه شواهد را مشاهده نکند و با مراجعه به نقل آن در تاریخ و احادیث ایمان آورد و با این حال ایمانش مانند ایمان کسی باشد که این چیزها را به چشم خود دیده و با گوش خود شنیده است . مردم زمان حضور ائمه ( علیهم السلام ) به گونه ای امتحان می شدند و اهل زمان غیبت هم به گونه ی دیگری مورد امتحان قرار می گیرند .
 
1 ) کمال الدین ، باب 25 ، ح 8 .
2 ) تفسیر برهان ، ج 1 ، ص 54 ، ح 6 . 

از کتاب معرفت امام عصر ( علیه السلام )

اگر به دیده ی ظاهر تو را نمی بینم

                 ولی تو را ز دل و جان جدا نمی بینم

                                   چنان که شیفته ی آن جمال زیبایم

                                                       که هر چه می نگرم جز تو را نمی بینم ...  

یا حق ...