نمی دونم از کدوم ستاره می بینی منو
چشماتو می بندیو دوباره می بینی منو
پر بغضه جمعه های ناگزیر و بی صدام
خیلی خستم باورم کن دنیا زندونه برام
توی کوره راهه چشمام عطر بارون بوی سیبی
واسه عاشقونه موندن تو همون حس غریبی
تو همون حس غریبی که همیشه با منی
تو بهونه ی هر عاشق واسه زنده موندنی
می دونم هنوز اسیرم تو حصار لحظه ها
کاش می شد با یه اشاره ی تو آزاد می شدم
با توام که گفته بودی غصه هام تموم می شن
پس کجایی که بیایی منو بگیری از خودم
ناجی ترانه ها منو به واژه ها ببخش
این حقیرو به سخاوت شب و دعا ببخش
نمی دونم از کدوم ستاره می بینی منو...
وقتی به تو میاندیشم واژههایم بی قرار برای نشستن بر روی کاغذ میشوند یا علی... چه گوییم از صبرت؟ چه گوییم از عدلت؟ که در حد کلمه نبود! هنوز نخلستانهای کوفه مبهوت از نبودنت... و نگویم از چاههای کوفه که چقدر دلشان گرفته از سکوت شبها!
سلام به تو ای امام که نامت در سحرگاه برایمان طلوع خورشید و در شبانگاه اشعه های کم تلالو مهتاب است... سلام به تو ای امام که در سجاده نماز به سوی خدا شتافتی...
و اما سلام به تو ای امام عصر... ای امام حق... ای مظهر پاکی
سلام به تمام دوستانی که این شبها دلشان شکسته... پاهایشان ترک برداشته...
سالروز شهادت جانسوز مولاى متقیان امیرمؤمنان على بن ابى طالب (علیه السلام) را به پیشگاه مقدس حضرت بقیة الله الاعظم (عجل الله فرجه) و امت اسلامى و شیعیان جهان تسلیت عرض مى نمایم.
مهدی شناسی
خداوند در آیات 150 و 151 سورة نساء میفرماید:
إنّ الّذین یکفرون بالله و رسله و یریدون ان یفرّقوا بین الله و رسله و یقولون نؤمن ببعض و نکفر ببعض و یریدون أن یتّخذوا بین ذلک سبیل أولئک هم الکافرون حقّاً و أعتدنا للکافرین عذاباً مهینا.
کسانی که به خدا و پیامبران خدا کافر شدهاند و میخواهند بین خدا و رسولانش جدایی اندازند و میگویند به برخی ایمان میآوریم و به بعضی کافر میشویم و میخواهند در این میان (بینابین) اتخاذ کنند، اینان حقا کافرند و ما برای کفرکیشان عذاب خوارکنندهای مهیا کردهایم.
و میبینید که خداوند، کسانی را که پارهای از آیات خدا را بپذیرند و برخی را نپذیرند، کافر حقیقی میداند.
بنابراین مؤمن حقیقی کسی است که هم استمرار لیلةالقدر را تا قیامت پذیرا باشد و هم وجود حجت زمان و ولی امر، و امام معصومی که امر الهی را دریافت میکند و امین بر آن در جهت پاسداری، بهکار بستن و اداء باشد، قبول کند؛ یعنی همان بزرگواری که در زمان وجود مقدس بقیةالله الاعظم حضرت مهدی(عج) میباشد و به همین سبب پیامبر خاتم(ص) بنابر آنچه شیعه و سنی از آن حضرت نقل کردهاند، فرمودند: من أنکر المهدی فقد کفر.
کسی که وجود مهدی را انکار کند، رهسپار دیار کفر شده است.
علی بن ابراهیم قمی در تفسیری دربارة نزول فرشتگان و روح، در شب قدر میگوید:
فرشتگان و روح القدس، در شب قدر، بر امام زمان(ع) نازل میشوند و آنچه را از مقدرات سالانة بشر، نوشتهاند، به او تقدیم میدارند. و همین محدث مورد وثوق از حضرت امام باقر(ع) نقل کرده، که وقتی از حضرتش پرسیدند: آیا شما میدانید که لیلة القدر کدام شب است؟
حضرت فرمودند: چگونه ندانیم، و حال آنکه در شب قدر فرشتگان برگرد ما طواف میکنند ( 3. علامه مجلسی، همان، ج 51، ص 73؛ منتخب الاثر فصل2، ب 3، ح4 ، ص 183 )
امیدوارم در این شبها امام عصر باعث و حامی ما برای بخشش گناهانمان باشد...
یا حق...
به نام او...
دنیا بدون حضور امام بهانهای برای بقا ندارد.
اگر باران میبارد، اگر رودها جاری میشوند،
اگر درختان میوه میدهند و میوهها به ثمر میرسند
همه به دلیل حضور امام است.
بزرگترین نعمت خداوند به بندگان، او که به سوی حق دعوت میکند و راه درست زندگی را به ما نشان میدهد؛
بهترین دوست، پناهگاه و فریادرس است
و با حضور اوست که زمین و آسمان پا بر جا میمانند
و خلاصه این که او آمده تا ما را به خوشبختی برساند.
این امام عزیز حقی بر گردن ما دارد و آن این که:
*خدای مهربان را به خاطر هدیهی این وجود نازنین شکر کنیم و زودتر ظاهر شدنش را بخواهیم.*
به امید او...
به نام او...
گاه گمان میکنیم وقتی میگوییم امام زمان یعنی فقط امام بهترین بندگان خدا!
حال آنکه ایشان پدر مهربان تمام مردمان روی زمیناند حال از هر صنف و گروهی که باشند!
انسان هرچند خطاکار و گناهکار هم که باشد نباید بگوید من کجا و امام زمان کجا؟
همینقدر بدانیم امام زمان (عجلالله تعالی فرجهالشریف) آغوش پرمهرش همواره باز و وجودش همواره پذیرای ماست!
کافیست بخواهیم طعم خوش این ارتباط را به خود بچشانیم...
به امید او...