به نام خدا...
برای آمدنت انتظار کافی نیست
دعا و اشک و دل بیقرار کافی نیست
خودت دعا بکن ای نازنین که برگردی!
دعای این همه شبزندهدار کافی نیست
به امید ظهور دولت دوست...
به نام خدا...
از خودِ ما به اصطلاح آدینهایها بیمعرفتتر، خودمونیم. ظاهرا یه هفته از آدینه جا موندیم، اما خداییش خیلی بیشتر از یه هفته دوریم... البته با خودمم بیشتر.
با چه رویی تولد صاحب آدینهها رو تبریک بگم؟... از زبون بندههای خوب خدا بگم «تولدتون مبارک آقا مهدی... ایشالا سال دیگه کنار خودتون این روزها رو جشن بگیریم.»...
یه حرفایی هست که توو دل بعضیا گیر کرده. حرف امروز و دیروز هم نیست. حرف چند ساله، که هی گلوگیرتر شده، هی سنگینتر شده، تا رسیده به حالا. میخواستم بنویسم. اما خدا خیرش بده یکی از دوستان رو که اون نوشت.
اینجا بخونیدش. حرف حساب زدهها... با دقت بخونید.
پ.ن: امام زمان (عج) فرمودند: ما نظر خود را از شما بر نمیگیریم، که به حال خود وا بمانید، فراموشتان نمیکنیم، اگر چنین نبود، گرفتاریها شما را از پا در میانداخت و دشمنان شما را از بین میبردند. ما در رسیدگی و سرپرستی شما کوتاهی نکردهایم و یاد شما را از خاطر نبردهایم، پس تقوای الهی پیشه کنید و ما را یاری کنید تا از فتنهای که به شما روی آورده شما را نجات بخشیم (منظور از فتنه غیبت است). (احتجاج ج ۲)
در پناه خدا...
ای اجابت کننده هر دعا ! پنجره قلب منتظران، رو به آسمان بیکرانهات گشوده شده است؛ تا با یک اشارت تو، غبار اندوه غیبت از دلها برخیزد و چشمها به تماشای باران ظهور بنشیند.
ای گل زیبای باغ عدالت! ما با تمام وجودمان در انتظار دیدارت هستیم.
ای سکوت و وقار زیبای شبها! ای درخشش ماه و ستارهها! ما هنوز در همان کوچهای که به انتظار ختم میشود، ایستادهایم و بیقرارتر از همیشه، ندای انتظار سردادهایم.
خدایا! شب یلدای هجران را به صبح ظهور برسان و به ما توفیق ده تا طلوع جمالش را از نزدیک ببینیم.