. . . آدیـــنه ها . . .

... ای مـفـخـر آدیــنـه‌ام ... مـن عـاشـق دیـریـنـه‌ام ...

. . . آدیـــنه ها . . .

... ای مـفـخـر آدیــنـه‌ام ... مـن عـاشـق دیـریـنـه‌ام ...

امروز، روز بی‌خیالی نیست؛ شیعه ...

سلام؛

 

 

تصور قریب به اتفاق جوانان مذهبی مسلک امروز ایران اسلامی، شاید این باشد که باید کنج خلوتی گزید و از دنیا دوری جست و با خواندن ادعیه و توسل به نازنین خالق هستی، آرزوی بودن در جمع پیروان صاحب عصر (عج) را داشت ...

 

اما امروز که دشمنان اسلام، از هر وسیله‌ای برای نفوذ در دلهای مسلمانان و ضربه زدن به ایمان جوانان عزیز ایران استفاده می‌کنند، گوشه‌گیری و درویش مسلکی، راه صحیحی برای مقابله با ظلم و جور مستکبرین و ظالمین نیست.

 

امروز در کنار دعا و توسل، باید پنجه در پنجه‌ی صهیونیسم انداخت و پشت بی‌حجابی و بی‌عفتی را به خاک زد. امروز باید مشت گره کرد و بر دهان بی‌غیرتی و بی اخلاقی کوبید. امروز باید گردن گردنکشان را شکست و مظلومین و محرومین را پاسداری کرد.


 

امروز، باید قلم در دست گرفت و شبهه‌های دروغینی که بی وقفه بر اسلام وارد می‌آورند پاسخ گفت. امروز باید در مقابل هر وب‌سایت دارای محتوای مستهجنی که در غرب ایجاد می‌شود، یک وب‌سایت با محتوای دینی و مذهبی و اسلامی ایجاد کرد. امروز باید محتوای موجود در رسانه‌های عمومی و اینترنت، به گونه‌ای تولید شود که در مقابل هجمه‌های تبلیغاتی و پر زرق و برق بی‌دینان و بی‌خدایان به چشم بیاید و راه غلبه‌ی آنان بر افکار بی تجربه‌ی جوانان و نوجوانان را بست.

 

امروز باید در عرصه‌ی ورزش و هنر، اخلاق ایرانی و اسلامی هویدا باشد. امروز باید صحنه‌های قهرمانی و پهلوانی توسط مسلمانان و به ویژه شیعیان به دست گرفته شود و سکوهای افتخار توسط جوانان تلاشگر ایرانی فتح شود تا یاوه‌گویان خدانشناس، ادعای ضعف مسلمانان را به گور برند و فریادهای مسلمان ستیزی‌شان در گلو خفه شود ...

 

امروز باید دوستانی که به هر شکل، اسلام را به سخره می‌گیرند از خود دور کنیم و به دنبال دوستانی باشیم که جز سربلندی اسلام، هدف و غرضی نداشته باشند. امروز باید در تربیت کودکانی که آینده‌سازان ایران و سرنوشت‌ساز اسلام عزیز هستند کوشید و هر کدام از ما، وظیفه‌ی ایفای نقش در این تربیت را برعهده داریم.

 

امروز باید مطالعه کرد. امروز باید اسلام را شناخت، ایران را شناخت. مذهب را با عقل باید پذیرفت و شیعه را با تفکر باید حمایت کرد. امروز آگاهی مسلمان باید مرزهای دانش را گسترش دهد و پرچمدار پیشرفت علم در جهانش قرار دهد

 

امروز نیاز به حرف نیست. امروز عمل باید کرد. امام زمان ما نیازمند سربازان واقعی‌است. امروز ایرانی نباید امید پیروزی را از چشم دور کند و دل به دنیای پوچ و بی خاصیت ماشینی ببندد. امروز باید امام عزیزمان را با توان عملی‌ و علمی‌مان یاری کنیم ...

 

خدا نسبت به اسرار غیب آگاه‌تر از هر کسی است. اما فکر می‌کنم، امروز باید آماده بود برای ظهور ... فکر می‌کنم امروز باید انتخاب کنیم که جزو خاسرین هستیم یا فاتحین بر نفس ...

 

امروز نباید نشست و تماشا کرد. امروز باید ایستاد و مبارزه کرد...

 

یا حق


 

وظیفه‌ی ما چیست؟

سلام؛



یکی از بحث‌هایی که در حوزه‌ی مهدویت، بسیار پرهیجان و پرالتهاب دنبال می‌شه، بحث آماده‌سازی جامعه برای ظهور امام نازنینمون و فراهم‌آوری مقدمات این قیام هستش.


برخی از علما اعتقاد دارن که این قیام نیازمند شکل‌گیری جامعه‌ای است که عدالت و رفاه در اون جامعه‌ی اسلامی و دینداری مردمش به حد اعلا رسیده باشه و چنین حکومتی (هرچند کوچک و غیر رسمی) باید مقدمات ظهور رو فراهم بکنه.


از طرف دیگه، از احادیث واضحی که در مورد ویژگی‌های دنیا در آخرالزمان وجود داره، به وضوح مشخصه که در زمان قیام منجی، تمامی جهان رو ظلم و فساد و تباهی گرفته و انسان‌های مسلمان بسیار اندکی در جهان زندگی می‌کنن (که من به شخصه از این روایات تعبیر می‌کنم که انسان‌های خوب غیر مسلمان هم تعداد بسیار کمی خواهند داشت) و همین افراد، در کنار برخی دیگر از اصحاب امام زمان که به دنیا رجعت خواهند داشت، در مقابل ظلم و جور می‌ایستن.


با در نظر گرفتن تمام این فرایض، به نظر می‌رسه که حکومت اسلامی عادلانه و مرفه زمان فرج، از جمع شدن این انسان‌های خوب از اقصی نقاط دنیا در کنار هم شکل می‌گیره (و خب البته باز هم روایاتی هست مبنی بر اینکه در اون زمان، در گوشه و کنار جهان، گروه‌های کوچک وفادار به اسلام و یاور امام زمان (عج) وجود دارن که هر کدوم به نوبه‌ی خودشون قیام‌ها و تحرکاتی رو بر علیه ظلم و به قصد کمک به امام عصر انجام می‌دن).


با دونستن چنین موضوع مهمی، این سؤال پیش میاد که آیا ما از الآن باید برای تشکیل اون حکومت (آرمان شهر) تلاش بکنیم و مقدمات رو فراهم بکنیم و حداقل، حکومت خودمون رو به اون شرایط و ویژگی‌ها نزدیک بکنیم یا نه؟



البته متنی که امروز نوشته شد، مستدل و مستند به احادیث و روایاتی هست که به علت کمبود وقت اونها رو اینجا درج نکردیم. اما اگر عمری باقی بود، حتما در هفته‌های آتی به این مطلب با ارائه‌ی مدارک و اسناد تاریخی و روایی و احادیث مربوطه با ذکر منبع خواهیم پرداخت.


فعلا فقط به همین بسنده می‌کنیم که این تفکر در ذهن ما پیش بیاد که آیا ما در دوران غیبت وظیفه داریم جامعه رو برای ظهور آقا و مولامون آماده بکنیم یا اینکه باید بنشینیم و دست روی دست بگذاریم تا گروهی دیگه این کار رو بکنن و افتخار میزبانی معصوم چهاردهم (ع) نصیبشون بشه ...


یا حق، التماس دعا



آدینه‌ام؟

به نام او... 

 

با سپاس از رهگذر: 

*هر روز برای آمدنت دعا می‌کنیم... 

و... 

برای نیامدنت کارهای بسیار...!* 

 

تا کی شویم لایق دیدار... 

امان از دست ما آدما که آدم شدن برامون این همه سخته!... 

 

به امید آدم شدن...  

و ظهور دولت دوست...

آیا امام به دعا نیاز دارند؟

ممکن است برای بعضی توهم شود که چون امام زمان(ع) وسیله رسیدن برکات به مخلوقات است پس، از مردم بی‌نیاز و مستغنی است، بنابراین چه نیازی به دعای مردم هست؟

به این توّهم به چند وجه می‌توان پاسخ داد:

1. این‌که دعای ما برای آن حضرت، از باب هدیه شخص حقیر فقیری به رادمرد بزرگواری است تردیدی نیست که این، نشانه نیاز این فقیر به بخشش آن بزرگ است، و این شیوه بندگان نسبت به اربابان می‌باشد، چه خوش گفته‌اند:
اهدت سلیمان یوم العید قبره
برجله من جراد کان فی فیها
ترنمّت بلطیف القول ناطقه
إنّ الهدایا علی مقدار مهدیها
به عیدی مورچه ران جرادی
نمودی هدیه از بهر سلیمان
چه خوش گفتا که قدر خویش هرکس
نماید هدیه‌ای تقدیم سلطان

2. آنچه از روایات به دست می‌آید، ظاهراً این است که وقت ظهور امام زمان(ع) از امور بدائیه است که امکان پیش و پس افتادنش هست. بنابراین شاید جلو افتادن آن به جدیت و اهتمام اهل ایمان در دعا کردن برای تعجیل فرج آن حضرت مشروط باشد.

دلیل آن حدیثی است که از امام صادق(ع) نقل شده، راوی می‌گوید:
شنیدم که حضرت ابوعبدالله صادق (ع) می‌فرمود: خداوند به ابراهیم وحی فرستاد که برایش فرزندی متولد خواهد شد. آن جناب این خبر را به ساره داد. ساره گفت: آیا من فرزندی خواهم زایید در حالیکه پیرزنم؟ پس خداوند به ابراهیم وحی فرستاد که او (ساره) خواهد زایید و فرزندانش چهارصد سال عذاب خواهند شد به خاطر اینکه سخن مرا رد کرد.

امام صادق (ع) فرمود: وقتی عذاب و سختی بر بنی‌اسراییل طول کشید، به درگاه خداوند چهل روز گریه و ناله کردند، پس خداوند به موسی و هارون وحی فرستاد که بنی‌اسراییل را خلاص کنند، و از صدوهفتاد سال صرف‌نظر کرد.

حضرت صادق(ع) افزود: شما نیز همین‌طور اگر این کار را بکنید خداوند از ما فرج می‌کند، ولی اگر چنین نباشید این امر تا آخرین حد خواهد رسید.

3. تردیدی نیست که امامان(ع) ـ به مقتضای وضع انسانی خود ـ به بیماری‌ها و غم‌ها و اندوه‌هایی دچار می‌شوند که برای دفع آنها وسایلی هست که برخی از آن وسایل از اهل ایمان ساخته است، و از مهم‌ترین وسایل دفع بلا و گرفتاری، جدیت و اهتمام در دعا کردن و از خدا خواستن است، چنان‌که روایات بر این معنی دلالت می‌کنند از جمله:

به درستی که دعا قضا را برمی‌گرداند و پیچیدگی آن‌را باز می‌کند، چنانکه رشته نخ واتاب شود با اینکه به سختی تابیده شده باشد.
 

باقیه دلایل را انشالله در هفته های دیگر برای کوتاهی مطلب ارسال خواهم نمود... یا حق. 

 

www.alvadossadegh.com