پیشکش به مولای عشق

 السلام علیک یا ابا صالح المهدی*عج*

   

سـاقی بـه من پـیمـانـه ای ، از بـاده نابم بده 

من ساغر ازکف داده ام خودساغروجامم بده 

این بغض مانده درگلو،بشکست ای آرام جان 

بـیمـار زار و خـسـتـه ام ، دارو و درمــانم بده 

 

گم کـرده راه خویش را دراین شب تار وسیاه 

ای شـمع بــزم انـجـُـمن،شـمع فـروزانـم بده 

انـدر حـُـبـاب خویشتن ، زندانی ام دربند تن 

بشـکن تـو دیـوار قفس وز نو دگـر جانم بده 

 

با کوله باری از گناه ، خواندم ترا کردم خطا

یا عفـو کن این بنده را ، یا حکم زنـدانـم بده

یک شاخه خشکیده ای اندر کویری ناله زد

 ای ابـر رحمت غرشی ، باز آی و بارانم بده

 

عیسی تویی،موسی تویی،تودل زیوسف برده ای

تــفــســیــر آیــات خـُــدا ، آیــات قــُـرآنــم بــده

ماهی تودراین آسمان،یا چون گلی دربوستان

ای نـو گــُـل زهــرا بیـا رونق به بـُستـانم بده

 

از درس وبحث مدرسه بیزار ونالان گشته ام

طـفـل دبـستـان تـوأم ، مشق دبستـانم بده

چون قاصدک آواره ام مأوا ندارم در جهان

ای بی پناهان راپناه درکوی خود جایم بده 

 

التماس دعا..یاعلی مدد

مولای من؛هجران بس است...

السـلام عـلیک یـا ابـا صـا لـح الــمـهـدی (عج ) 

عـالمی نـالان شده هجـران بس است   عـُـمـرماراطی شده هجـران بس است

جمعه ای دیگرشده هجـران بس است   العجل،یابن الحسن،هجـران بس است

 

مـُــرتـضـی را حـامی و یـاورتــویـی   قــبــر زهــرا را نـشـا ن آور تــویـی

مـُـنــتــَـقـم بَـــر آل پــیغـمـبــر تــویـی   مـُـنـجی عـالـم بیا، هجـران بس است

 

رأس خـونـین حــسـیـن بـرنـیـزه هـا    اکــبـر وعـَـبــا س واصـغـر، کــربــلا

زیـنـب و سجـّـا د ، در شـــا م  بـَـلا     نوحه خوانندجملگی،هجران بس است

 

بـَــر لــب آمــد جــان مــا،جــانـا بـیـا    روشــنـی  دیــد ه هـــا ، مـُــولا بـیـــا

ســیـنـه هــا را دِه صـفـا ، آقـــا بـیــا    ای صفابخش جهان،هجـران بس است

 

مـــا گــدایـــا ن ســـر راه تـــوئــیــم    ریــزه خــواران سـر خــوان تــوئـیــم

مـُـسـتمند لطـف و احـسـان تــوئــیــم     از بـَرت مارا مران،هجـران بس است

 

ای مـسـیـحــا دم جـهـانی مُــرده انـد     تـا نـیـایـی تــو هـمـه افــسُـرده انــد

بــاغـبـانـا،لالـه هـــا پـَــژمُــرده انـد     ای بهاربی خـزان،هجـران بس است

 

مُــرغ دل پـرمی زنـد،تـا سـوی تــو    تــا بـگـیـرد یک نـشـان از کــوی تــو

ای فــَـدای طـُــّرۀ گــیــســوی تــو     بی پـنـاهـان راپـناه،هجـران بس است

 

تـــو چــراغ  راه  و بـُــرهــان مـنـی    دیـــن و دنــیـا، کــفـر وایـمـان مـنـی

نـه فـقـط جــان، بلکـه جـانـان مـنـی    ای فدایت قاصدک،هجـران بس است

 

الـلهـم عـجـل لــولـیـک الــفــرج  

 

 

مولای من؛ ترسم توبیایی و من آن روزنباشم 

اگرآمدی و من نبودم"یک فاتحه نوازش اهل قبورکن 

التماس دعا