هو الاول و الآخر و الظاهر و الباطن... یا الله...

هیچ ندارم جز دلی خسته... دلی منتظر...

قدرهای خدا را میگذرانیم با دلهایی بیرنگ ، دلهایی خاموش ، دلهایی غبار گرفته ، دلهایی یخ زده... در انتظار یار...

و وای بر ما که در شبهای تاریک و ظلمانی محرم زنجیر به دوش میکشیم ، سینه میزنیم و فراموش کرده ایم که فرزند پیامبر در انتظار یارانش است... تنهایش گذاشته ایم... و وای بر ما

گوشهایمان میشنود و با نشنیدن یکسان... میبینیم ولی درک نمیکنیم که مگر جایی جز خیمه حضرت پناهگاهی هست؟ مگر مهربانی جز او هست؟ هرکه هست ، هرچه هست اوست و فقط اوست...

شاید سواد دیدنت در چشمان ما نیست ، شاید چشمانمان آنقدر گناهکارند که تاب دیدن جمال زیبایت را ندارند آخر ما ز قبیله ی زلیخا و تو یوسف زهرایی... ای طاووس بهشت شاید پرهای ما سیاه باشد ولی پر پرواز داریم... به تو احتیاج داریم تا بپریم تا برسیم به عرش... درست است که آب با تو وضو میگیرد ولی به خدا ما هم در نهاد گلییمان آب داریم... دستمان را بگیر بگذار قبل از ظهورت بارانی ببارد و ما هم پاک شویم...

امیرالمؤمنین حضرت علی (ع): فرمودند: در انتظار فرج امام زمان (عچ) باشید و از رحمت خداوند ناامید نشوید، همانا محبوبترین کارها در پیشگاه خداوند عزوجل، انتظار فرج است...

مسیحا صبح گشته تاریک ،  برخیز که هر شب ساعتی دارد و هر ساعت زمانی

مسیحا به قربانت امامم ... بیا که دیگر دلم طاقت ندارد...

یا حق...